ΜΕΡΕΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗ!!

Τα τελευταία 2.5 χρόνια οι μνημονιακές πολιτικές εξαθλιώνουν και φτωχοποιούν το λαό. Τη διάλυση της χώρας έρχεται να συμπληρώσει το 3ο Μνημόνιο που ψηφίστηκε πριν από λίγες μέρες από την τρικομματική κυβέρνηση. Ο λαός σε κάθε ευκαιρία αντιστέκεται στο ειδικό καθεστώς έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί στη χώρα από τις τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού με σκοπό να εξυπηρετήσουν αυτούς που πάντα κερδίζουν. Τα κινήματα ανυπακοής δημιουργούν τις κύριες εστίες αντίστασης απέναντι στις πολιτικές της καταστροφής. Η απάντηση του κράτους σε αυτά είναι η ένταση της καταστολής όπου και όποτε αυτά εμφανίζονται.

Με τη συμπλήρωση τεσσάρων χρόνων από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού Κορκονέα, η 6η Δεκέμβρη ίσως είναι φέτος πιο επίκαιρη από ποτέ. Τη στιγμή που η κυβερνητική πολιτική έχει απολέσει κάθε ίχνος κοινωνικής νομιμοποίησης, οι δυνάμεις καταστολής της ΕΛΑΣ έχουν αναλάβει να την επιβάλουν με το φόβο και τη βία. Σε κάθε κοινωνική διαμαρτυρία εμφανίζονται από τη μία ο «εχθρός λαός» και από την άλλη οι δυνάμεις καταστολής πέρα και έξω από κάθε δημοκρατικό και συνταγματικό όριο. Το παραπάνω έργο της ΕΛΑΣ δεν αποτελεί παρεκτροπή αλλά γίνεται συντεταγμένα, σύμφωνα με σχέδιο και αναπτύσσεται με ευθύνη προφανώς όλης της τρικομματικής κυβέρνησης.

Η εξέγερση του Δεκέμβρη, χάραξε μια φαρδιά κόκκινη γραμμή στην ελληνική κοινωνία και ανάγκασε τον καθένα να πάρει θέση. Βγήκαν τότε στο προσκήνιο δύο αντίθετοι κόσμοι που συγκρούονται, που ο ένας δεν χωράει τον άλλον, που συνεχώς θα μάχονται γιατί δε μπορεί να συνυπάρξει η εκμετάλλευση με την ελευθερία. Από τη μία μεριά, ο “γερασμένος” κόσμος του κεφαλαίου, των τραπεζών, των ΜΜΕ, της Αστυνομίας, του καπιταλισμού και του πολιτικού του προσωπικού. Από την άλλη, οι μαθητές, οι φοιτητές, ο κόσμος της μαύρης, ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας, η πλειοψηφία της κοινωνίας που είτε ενεργά είτε βουβά υποστήριξε τον αγώνα της νεολαίας.

Η 6η Δεκέμβρη δεν πρέπει να υπάρχει απλώς ως μια ημέρα μνημόσυνο, μία πορεία μνήμης, αλλά πρέπει να έχει πάντα έντονο πολιτικό περιεχόμενο. Ο Δεκέμβρης είναι σίγουρο ότι αποτέλεσε πόλο ριζοσπαστικοποίησης και πολιτικοποίησης μεγάλου μέρους της κοινωνίας που βρέθηκε τότε και για ένα μήνα περίπου στους δρόμους σε κάθε πόλη. Ήταν μια εξέγερση που έφερε στο προσκήνιο τα αδιέξοδα μιας ολόκληρης γενιάς και αποτέλεσε το εφαλτήριο για τις επόμενες διεκδικήσεις. Ειδικά στην παρούσα συγκυρία που το κράτος έκτακτης ανάγκης έχει υποκαταστήσει τη δημοκρατία και οι ασκούμενες πολιτικές έχουν το πιο σκληρό και έντονο ταξικό πρόσημο που βυθίζει το λαό στην εξαθλίωση. Η 6η Δεκέμβρη δεν αποτελεί μεμονωμένο φαινόμενο, αλλά ένα κομμάτι της νέας πραγματικότητας που πασχίζει να δημιουργηθεί εις βάρος των πληττόμενων κομματιών της κοινωνίας. Είναι ένα μέρος του σχεδίου του εκφασισμένου κράτους που προσπαθεί να διασφαλίσει «ηρεμία, τάξη και ασφάλεια» για τη νέα κοινωνία της φτώχειας και της εξαθλίωσης επενδύοντας τεράστια ποσά για την καταστολή και κάνοντας χρήση μεθόδων που αναπολούν τους καιρούς της χούντας. Είναι τα πρώτα βήματα για την ποινικοποίηση των κοινωνικών αγώνων και αντιστάσεων ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Οι αφηγήσεις που περιέχει ο Δεκέμβρης του 2008 είναι πολλές. Οι ερμηνείες και τα συμπεράσματα που κανείς μπορεί να εξαγάγει ποικίλουν. Είναι όμως σίγουρο πως δίνουμε έναν αγώνα για την συγκρότηση ενός μαζικού λαϊκού κινήματος για την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού. Ενός κινήματος που μέσα από ριζοσπαστικές δομές αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης θα επιτρέψει στην χώρα να βαδίσει σε μία διαφορετική πορεία πραγματικής δημοκρατίας όπου τα συμφέροντα των λίγων δε θα στερούν το παρόν και τον μέλλον των πολλών. Ο αγώνας ενάντια στην κυβέρνηση της φτώχειας και της εξαθλίωσης είναι πολιτικός αγώνας. Είναι αγώνας υπεράσπισης της ζωής μας, των δικαιωμάτων μας, και της ζωής κάθε νέου. Ένας αγώνας που αποτελεί δικαίωση του 15χρονου Αλέξη...

ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ Η' ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΠΑΡΤΖΩΚΕΣ;

Ο Δήμος Μπαρτζώκας δεν είναι διοικητής στρατοπέδου συγκέντρωσης, ούτε υποδιοικητής σε κάποια άγρια συμμορία της Χρυσής Αυγής. Είναι διοικητής δημόσιου νοσοκομείου. Μπέρδεψε όμως κατά πώς φαίνεται τους ρόλους. Κι αντί να προσφέρει περίθαλψη σε άρρωστη από καρκίνο αλλοδαπή, κάλεσε την ασφάλεια να τη συλλάβει, τη μέρα μάλιστα που εγχειρίστηκε. Το έγκλημά της; Δεν είχε άδεια παραμονής!

Θα απολογηθεί φυσικά ότι τήρησε το νόμο και πιο συγκεκριμένα την εγκύκλιο του Λοβέρδου. Η ρουφιανιά όμως παραμένει ρουφιανιά και η απανθρωπιά παραμένει απανθρωπιά όσους νόμους κι αν επικαλείται κανείς. Διότι το νοσοκομείο είναι άσυλο, καταφύγιο, άβατο, για όποιον καταφεύγει εκεί –μέχρι τουλάχιστον να θεραπευτεί. Και ο διοικητής ενός τέτοιου ιδρύματος θα έπρεπε να είναι πρώτα απ’ όλα άνθρωπος.

Το συνδικάτο των νοσοκομειακών γιατρών κατάγγειλε φυσικά το γεγονός, όπως κατάγγειλε και την εγκύκλιο Λοβέρδου –την οποία οι γιατροί αρνούνται να εφαρμόσουν. Εμείς θα προσφέρουμε τη βοήθειά μας σε όποιον τη χρειάζεται, λένε στην ανακοίνωσή τους. Με αποτέλεσμα, μετά από παρέμβαση της υφυπουργού υγείας, να υποχρεωθεί ο Δένδιας να αποσύρει τους αστυνομικούς από το νοσοκομείο.

Προφανώς δεν έχει κανένα νόημα να ασχοληθεί κανείς περαιτέρω με την ανίερη πράξη του κυρίου διοικητή. Έχει όμως κάποιο νόημα να καταλάβουμε όλοι ότι, έτσι όπως πηγαίνουν τα πράγματα στην Ελλάδα, θέλουμε δε θέλουμε, πρέπει να πάρουμε θέση: Με τους γιατρούς ή με τους Μπαρτζώκες; Με την ανθρωπιά ή με τα γαυγίσματα εκείνων που θεωρούν άρρωστους συνανθρώπους μας βάρος για το ΕΣΥ, μικρά παιδιά βάρος για τους παιδικούς σταθμούς και τα σχολεία, δούλους που δουλεύουν με τρεις κι εξήντα βάρος για τις ελληνικές οικογένειες. Και που προσπαθούν να εισάγουν στη ζωή μας ένα πόλεμο φτωχών εναντίον απελπισμένων.

Τον ξέρουμε τον ένοχο κι είναι γνωστή η αιτία για όλα αυτά. Όταν όμως ο καθημερινός φασισμός φτάνει μέχρι τα νοσοκομεία, τα σχολεία, το δρόμο, την πόρτα μας, δεν μπορούμε να μένουμε στις καταγγελίες. Η αντίσταση στη βαρβαρότητα είναι συλλογική και προσωπική υπόθεση. Διότι απλούστατα δεν έχει νόημα να ρωτάς ποιον και γιατί καρφώνει ο κάθε Μπαρτζώκας και επικηρύσσει ο κάθε Δένδιας κι ο κάθε Μιχαλολιάκος: Εσένα καρφώνουν και επικηρύσσουν…

Πηγή: www.left.gr

ΦΩΝΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙ

Ως τη μόνη δικλείδα ασφαλείας για την ανάπτυξη χαρακτηρίζει την εκπαίδευση ο πρόεδρος του ΤΕΙ Αθήνας σε ανοιχτή επιστολή του προς τους βουλευτές. «Μέσα στο χάος που επικρατεί, η μόνη δικλείδα ασφαλείας είναι η εκπαίδευση, αξιοποιήστε την, μην τη θυσιάζετε στο βωμό του λαϊκισμού και της οικονομικής μας διάσωσης» αναφέρει χαρακτηριστικά τονίζοντας ότι «η χώρα δε σώζεται κλείνοντας εκπαιδευτήρια. Η χώρα θα σωθεί μόνον αν εστιάσουμε σε αυτά που πραγματικά αξίζουν κι η παιδεία είναι ίσως το σημαντικότερο όλων».

Ο Δημήτρης Νίνος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη βιωσιμότητα των ΤΕΙ με τις συνθήκες που διαμορφώνονται μετά την ψήφιση και του τρίτου μνημονίου σημειώνοντας ότι «τα ιδρύματά μας διαλύονται και εμείς ανήμποροι, παρακολουθούμε το εκάστοτε κυβερνητικό σχήμα να μας "παίζει" σαν πιόνια σε επιτραπέζιο παιχνίδι. Πότε επιτέλους θα αντιληφθείτε ότι δεν είμαστε πιόνια; Είμαστε άνθρωποι, είμαστε εμείς που χρόνια τώρα αγωνιζόμαστε για την εκπαίδευση, για να μπορούμε να κοιτάζουμε τους Έλληνες γονείς στα μάτια χωρίς ντροπή. Γιατί μας εκβιάζετε; Γιατί μας αναγκάζετε να σκύψουμε το κεφάλι και να συμβιβαστούμε με το τίποτα;»

ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!!

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια η κοινωνία βιώνει την πιο σκληρή επίθεση από το νεοφιλελεύθερο σύστημα και τις κυβερνήσεις που το εξυπηρετούν. Η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) συνεχίζει την ίδια απάνθρωπη πολιτική ενάντια σε κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, απαξιώνοντας κεκτημένα χρόνων, ενισχύοντας την αστική ελίτ. Τα μέτρα που έρχονται να ψηφιστούν την Τετάρτη 7/11 είναι η συνέχεια όλων των μέτρων που πέρασαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων. Η καθημερινή εξαθλίωση του κόσμου, η αυταρχικοποίηση του κράτους και η συρρίκνωση της δημοκρατίας, φανερώνουν τις πολιτικές επιλογές που στόχο έχουν την ενδυνάμωση των λίγων και ισχυρών και όχι εκείνων που πλήττονται από την κρίση του καπιταλισμού.

   Το νέο πακέτο μέτρων έχει άμεσο αντίκτυπο και στον εκπαιδευτικό τομέα, καθώς έρχεται να διαλύσει οποιαδήποτε μορφή δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Στην έκτακτη σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στις 30/10/12, οι πρόεδροι των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων δήλωσαν πως η λειτουργία των ΤΕΙ από την αρχή του 2013 είναι απόλυτα αδύνατη. Στην ανακοίνωση της έκτακτης συνόδου, αναφέρουν την επιπλέον μείωση κατά 50% στους τακτικούς προϋπολογισμούς, με δεδομένη την περικοπή κατά 53% κατά τα τελευταία δύο έτη και για μείωση κατά 90% στο έκτακτο εκπαιδευτικό προσωπικό, μετά την περικοπή κατά περίπου 70%, αθροιστικά τα τελευταία τρία έτη, με παράλληλη αύξηση των φοιτητών.

   Όλα αυτά τα προβλήματα δεν είναι αποκομμένα από την κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή η κοινωνία, καθώς είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων τόσων χρόνων στην παιδεία. Στο πλάι αυτής της πολιτικής, βιώνουμε την όξυνση της καταστολής και την αυταρχικοποίηση του κράτους, όπως διαπιστώθηκε και την 18^η Οκτωβρίου με την απαγόρευση των συναθροίσεων στο κέντρο της Αθήνας ενόψει της έλευσης της Μέρκελ στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα τα τάγματα εφόδου της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής τρομοκρατούν τον κόσμο που αντιστέκεται στις καπιταλιστικές πολιτικές της τρικομματικής κυβέρνησης, εκμεταλλευόμενα την οργή και την απογοήτευση, που προέρχονται από τις μεθοδευμένες στρατηγικές των τελευταίων χρόνων.

   Χρέος μας απέναντι στα νέα μέτρα που λεηλατούν τα ανθρώπινα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα είναι η αντίσταση, η ενότητα και η αλληλεγγύη. Αυτό αποδεικνύεται από τη διαρκή συμμετοχή του κόσμου σε διαδηλώσεις, κινήματα και δομές αλληλεγγύης όπου εργαζόμενοι και νεολαία αρνούνται να αποδεχθούν το δίλημμα «ανεργία ή μετανάστευση». Γι’ αυτό το λόγο είναι σημαντικό να υπάρχει μαζική συμμετοχή του κόσμου στην 48ωρη πανελλαδική-πανεργατική απεργία στις 6 και 7 Νοεμβρίου ενάντια στη ψήφιση των νέων μέτρων. Μπορούμε όλοι μαζί να τους ανατρέψουμε, μπορούμε να γυρίσουμε τον κόσμο ανάποδα!!

ΟΛOI ΚΑΙ ΟΛEΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ!

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 30/10

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

 ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 30/10 ΣΤΙΣ 18:00 ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ.

Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΛΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΛΙΓΩΝ

Συγκυρία

Άλλο ένα εκπαιδευτικό έτος ξεκινάει με πολλά προβλήματα, θέτοντας οικονομικά κριτήρια στην ήδη καταπιεσμένη νεολαία. Το πακέτο μέτρων ύψους 13,5 δις που ετοιμάζουν-βαφτίζοντας το ως «διαπραγματευτικό όπλο» έναντι στην τρόικα-έρχεται για να εντείνει την εξαθλίωση, την κοινωνική ερήμωση και την απόγνωση για τον κόσμο της εργασίας, τους ανέργους, τους συνταξιούχους και τη νεολαία. Η επιταγή τους είναι σαφής: θα σπουδάσουν όσοι επιλέξουν να ζήσουν χωρίς τις αυτονόητες παροχές, χωρίς δικαιώματα, χωρίς αξιοπρέπεια. Η πολιτική που χαράζουν δημιουργεί μια κοινωνία ζούγκλας, υποτιμώντας τη δημοκρατία και την ελευθερία, τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα αλλά και κεκτημένα κοινωνικών αγώνων.

Προβλήματα του Ιδρύματος

·         Σίτιση – Στέγαση: Δύο πολύ βασικά δικαιώματα των φοιτητών είναι η δωρεάν διαμονή στον τόπο που σπουδάζουν αλλά και η σίτισή τους στο ίδρυμα που φοιτούν. Συγκεκριμένα, ενώ οι φετινοί εισαχθέντες στο ΤΕΙ ξεπερνούν τους 900 άνοιξαν μόλις 20 θέσεις στις εστίες, και την ίδια στιγμή δωρεάν σίτιση δικαιούνται όσοι έχουν καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την έκδοση κάρτας σίτισης.

·         Μεταφορά – Συγγράμματα: Η δωρεάν μεταφορά, από αυτονόητο δικαίωμα των φοιτητών, μετατρέπεται σε επιπρόσθετο κόστος, ενώ η δωρεάν διανομή συγγραμμάτων, που είναι ήδη ελλιπής, καταργείται από το εαρινό εξάμηνο.

·         Διαχείριση – Διοίκηση: Η πλήρης διαχείριση του ιδρύματος περνάει αποκλειστικά στο Συμβούλιο Διοίκησης, το οποίο εκτελεί κατά γράμμα τις εντολές του υπουργείου αλλά και τους νόμους της ελεύθερης αγοράς. Η συμμετοχή των φοιτητών ουσιαστικά αποκλείεται. Κατ’ αυτόν τον τρόπο πολλά ιδρύματα κινδυνεύουν να κλείσουν, να συγχωνευθούν και να υποβαθμιστούν επειδή δεν πληρούν τα οικονομικά κριτήρια των επιχειρήσεων που εισχωρούν στις σχολές.

·         Επαγγελματικά Δικαιώματα – Ποιότητα Σπουδών: Ως συνέπεια των οικονομικών κριτηρίων που αναφέρθηκαν παραπάνω, υποβαθμίζονται σχολές με ανθρωπιστικό χαρακτήρα (όπως ΣΕΥΠ, φιλοσοφικές κ’ παιδαγωγικές σχολές), καθώς δεν φέρουν τεχνοκρατικά χαρακτηριστικά. Η ποιότητα των σπουδών πέφτει στο ελάχιστο με συγχωνεύσεις μαθημάτων, μείωση εκπαιδευτικού προσωπικού και ανύπαρκτα ερευνητικά προγράμματα.

·         Εντατικοποίηση – Άσυλο: Τα νέα εντατικά προγράμματα σπουδών καταπιέζουν ακόμα περισσότερο τους φοιτητές, δίνοντάς τους συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο φοίτησης. Με αυτό συνδυάζεται η κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου, δηλαδή η προσπάθεια παύσης της ελεύθερης διακίνησης ιδεών αλλά και της προστασίας των κοινωνικών και φοιτητικών αγώνων, που είναι κεκτημένα χρόνων.

Οργανώνουμε τις δράσεις μας

Όλα αυτά τα προβλήματα δεν είναι αποκομμένα από την κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή η κοινωνία, καθώς είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων τόσων χρόνων στην παιδεία. Στο πλάι αυτής της πολιτικής, βιώνουμε την όξυνση της καταστολής και την προκλητική ασυλία των φασιστικών ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής που παίζουν το ρόλο της τρομοκράτησης του κόσμου που αντιστέκεται.

Τίποτα όμως δεν μπορεί να μείνει αναπάντητο. Οι εργαζόμενοι που αντιστέκονται, οι νέοι που αρνούνται να αποδεχθούν το δίλημμα «ανεργία ή μετανάστευση», ο κόσμος στις γειτονιές που αυτοοργανώνεται και συγκροτεί δομές αλληλεγγύης, θα πουν την τελευταία κουβέντα.
Αυτό αποδεικνύεται από τη διαρκή μαζική συμμετοχή του κόσμου σε διαδηλώσεις και κινήματα, όπως και έγινε την προηγούμενη εβδομάδα στην 24ωρη πανελλαδική-πανεργατική απεργία της 18^ης Οκτωβρίου, όπου χιλιάδες κόσμου διαμαρτυρήθηκαν σε πρωτεύουσα και επαρχία ενάντια στα νέα μέτρα των 13,5 δις που πρόκειται να λάβει η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ).